Seeing through the mist.
Adapting.
Listening through the speechless forest trees.
Feeling the cosmos. Being in sync with existence.
Alive. Walking.
How can Earth not move under your feet?
Video games. Zoom meetings. Seeing so many things. But not seeing that the light cannot be reflected on the bright screen.
Shhh…
The stars cannot see you now…
Computers. Soon they will do everything like humans.
Soon they will be better than us.
And they will understand things.
And they will explain things to us.
And we will cry out in triumph.
Without understanding that this actually means that we have been conducting experiments like computers all this time along…
Come.
There is nothing for us to do tonight….
Turn off the light.
There are stars still shining in the night…
Oh, I wish a day will come when I will know nothing about what makes them so bright…
Υπολογιστές. Κατανόηση. Αστέρια που λάμπουν μέσα στη νύχτα…
Υπολογιστές. Σύντομα θα κάνουν ό,τι κάνουν οι άνθρωποι. Σύντομα θα γίνουν καλύτεροι από εμάς. Και θα καταλάβουν τα πάντα. Και θα μας τα εξηγήσουν. Και θα πανηγυρίσουμε θριαμβευτικά. Χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι αυτό στην πραγματικότητα σημαίνει ότι κάνουμε πειράματα σαν υπολογιστές όλο αυτό το διάστημα… Έλα. Δεν υπάρχει τίποτα να κάνουμε απόψε… Κλείσε το φως. Υπάρχουν αστέρια που λάμπουν ακόμα μέσα στη νύχτα… Ω, μακάρι να έρθει μια μέρα που δεν θα ξέρω τίποτα για το τι τα κάνει τόσο φωτεινά…
Humans running.
Building cars and planes.
Trying to make things faster.
So that they have time to do more things.
Things that they will need to do faster as well.
Until they do more and more things.
Until they do everything.
Until they do nothing…
Until they die…
And in their last breath.
(For the first time)
Watch the morning sky…
Poetic Philosophy 